Zdjęcie powyżej jest zrobione na filmie Neopan 400 przy użyciu obiektywu 50 mm f1.8 a więc standardu dla małego obrazka. Przesłona 1.8 pozwoliła stworzyć efekt trójwymiarowy i "wysunąć" modelkę na pierwszy plan. Na zdjęciu są również zauważalne białe plamki których usunięcie jest bardzo pracochłonne i wymaga użycia programów graficznych których ja staram się unikać.
To co odróżnia to zdjęcie od zdjęcia cyfrowego po konwersji na czarno-białe to ziarno które jest bardzo charakterystyczne i dosyć trudne do podrobienia jak również znacznie szersza rozpiętość tonalna przez co film przechowuję więcej szczegółów które potem w programie łatwo wydobyć.
To zdjęcie zostało wykonane na filmie Fuji Superia 200 na czasie 1/2000 i przesłonie f2.8. Film bardzo wybielił skórę, podkreślił fakturę sukienki a całe zdjęcie jest bardziej kontrastowe niż te wykonane aparatem cyfrowym. Dzięki szeroko otwartej przesłonie w tle mamy wspaniały bokeh.
Obydwa zdjęcia nie były poddane żadnej obróbce, jedyne co różni ich od oryginału na negatywie to minimalne kadrowanie które wyeliminowało paski powstałe podczas skanowania.
